Het is vandaag woensdag 14 augustus
Ons bed, dat in eerste instantie heel comfortabel leek, bleek heel zacht en wiebelig. Vanavond maar eens kijken of we dat een beetje anders kunnen krijgen. Er zitten 3 matrassen op en we hebben de prinses op de erwt niet bij ons. Desalniettemin voelt mijn rug vrij aardig, echt een spieren kwestie.
Annabel en Olivia hebben in de koepel geslapen. Daar wordt het nu wel een beetje warm en ze komen eruit rollen. Lauren ligt nog op de uitklap loveseat, het past allemaal precies. Omdat we zo laat wakker waren moeten we ons haasten om op tijd voor het buffelvoeren te zijn. Het duurt even maar dan komt er een shoveltje aan, Harrold en Harriet gooien de bakken voer voorin en dan klimt Harriet ook in de bak. Dat klinkt nu wel heel normaal maar ze zien er allebei uit alsof ze al 80 kaarsjes hebben uitgeblazen.
De bisons horen de moter van de shovel en komen aanrennen. Het zijn er 29 dit jaar, waarvan 5 kleintjes. De bix wordt in de voerbakken gestrooid en dan kan het vreetfestijn beginnen. De 2 alfamannen dulden geen competitie en bonken de rest aan de kant. De kleinste baby krijgt helemaal geen kans om in de buurt te komen. W maken ons meteen zorgen.
Harrold en Harriet komen kennismaken. Zij zijn 35 jaar geleden uit New York hier naar toe gekomen om bisons te fokken. Hij was UPS driver en was klaar met de stad. Beide zijn 74 jaar (we zaten er niet ver vanaf). Ze hebben echt hun Amerikaanse droom waargemaakt, hun kinderen werken ook in het bedrijf.
Ze hebben ook 3 honden bij zich en de grote witte, Luna, wordt meteen tot snowball omgedoopt.
Harold geeft ons allemaal tips voor uitjes op minder dan 2 uur afstand. Hmm wij geloven het wel. Ze vinden reuzeleuk dat we helemaal uit Nederland komen, bezoek uit zo'n ver land maken ze niet vaak mee.
Harriet laat de meiden in de gameroom en laat mij de winkel zien. Ze verkopen wat locale producten en bison vlees. Het is heel rood en heel mager. Er schijnt weinig cholesterol in te zitten.
Inmiddels rammelen de magen en gaan we eerst ontbijt fixen.
Daarna lonkt de gameroom weer, hier kunnen ze een treinbaan maken van enorme stapels rails en accessoires. Ook zijn er allemaal andere beesten die geaaid en gevoerd moeten worden. Alpaca's, kalkoenen (pleurisherrie), konijnen en geiten. Het is echt een mooi vakantieparkje, er zijn ook grote lodges die je kunt huren. Slechts 2 huizen zijn bezet en het is heerlijk rustig.
Wij zitten een poosje heerlijk in het zonnetje maar gebrek aan koffie maakt dat we boodschappen moeten doen. Niemand wil mee dus we gaan alleen.
Wow, echt hillbilly gebied hier! Trucks en gasten die je er van verdenkt geweren op de achterbank te hebben en uit minstens drie generaties inteelt komen. Maar iedereen ook heel vriendelijk en groet. In Boston zagen we nog Volvo's rijden, hier alleen F50's en zo af en toe een Dukes of Hazard auto. In de Dollar General (waar alles een dollar kost) is het al volop Halloween, de oude dame achter de kassa doet gezellig mee. Of zijn we weer in Salem?
De supermarkt next door is heel mooi en vol met fijne verse spullen. Vanavond lekker homemade curry! Geen koffietent hier dus op weg terug stoppen we bij de diner naast het tankstation. WE krijgen elk een halve liter gratis mee.
Alle bruggen hebben namen hier, toch eens even opzoeken. Trooper Anthony G Cogdill kwam kwam in 2003 om bij een verkeerspatrouille in de nacht, aangereden door een halve zool die onder de invloed van drugs was. Hij was pas 32, al 9 jaar agent en liet een vrouw en 3 jarig zoontje achter. De dader moest 45 dagen de cel in (?!?!). Alle andere namen kennen ongetwijfeld even droevige geschiedenissen. Een agent loopt hier echt veel risico.
Op de radio ontvangen we alleen nog maar country of reli zenders.
In de middag gaan we naar de speeltuin op het terrein. Das een hele klim, een hike zeg maar. Goed voor ons luie lijf. Nog hoger moeten we klimmen om bij de tireswing te komen. Het uitzicht op de bisons vanaf onze trein blijft indrukwekkend. Ze kunnen rondlopen dus we zien ze niet de hele tijd. Een grote snurk laat horen dat ze er weer zijn,
Lekker buiten op terras eten, antimug wel nodig. De helicopter van Annabel is aan de praat, Uno gedaan, blogs bijwerkt en lekker gelezen. Om 9 uur pikdonker dus heerlijk naar bed. Inmiddels hebben we er een laag matras tussen uitgehaald, hoop dat dat beter ligt. Het was een heerlijke, chille dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten