Dag 22 - Private Pond and a dog (and a snake!)

Het is Maandag 12 augustus

Geen wekker, wat een heerlijkheid! Buiten ontbijten is ook heel fijn. Vandaag gaan we alleen maar chillen en zwemmen. Lauren wil eerst even rustig zonnen maar de andere twee meiden staan al klaar met hun bikini's. Op naar de vijver!
Milo is inmiddels aan de drukte gewend en doet net of hij bij ons hoort. Hij loopt overal mee naar toe, wat nogal wonderlijk schijnt te zijn omdat hij niet zo van mensen houdt.

Eerst weer even door het bos lopen en dan zijn we bij de vijver. Wat een fantastische plek om in je achtertuin te hebben. "En die beren dan?" schiet er nog even door mij heen? Die houden zich niet aan erfafscheidingen. Zul je net zien dat er toch nog eentje opduikt vandaag. Hmmm. Olivia kan heel hard gillen en op de poster bij de rangers stond dat je het gevecht met ze aan moest gaan. Beter parkeer ik deze gedachten even!

Het water is heerlijk, Jur en ik dobberen wat en de meiden spelen Hiawatha en Zilvertand in hun kano. Er zwemmen kleine visjes. Toch altijd raar dat die opduiken in een afgesloten vijver/meertje, hoe doen ze dat? Het zwemmen is wel fijn voor mijn rug. Slapen ging ook goed, dus hopen dat het ik het ergste gehad heb.

Als het tijd is voor de lunch gaan we terug naar het huisje. Een mooi wandelingetje door het bos en de weide.

Om de moestuin staat een hoog hek, dat is om de herten buiten te houden. Die trekken in grote groepen van moestuin naar moestuin en roven alles kaal.

Na de lunch ga ik even recht op bed liggen met een goed boek. Misschien dat ik even in slaap viel, ik werd in ieder geval wakker van consternatie: een slang in de tuin! Hij ratelde niet dus we gingen er maar van uit dat hij ongevaarlijk was.

Milo vond de slang ook niet zo tof, die ging er als een speer vandoor. Ook wij keken onwillekeurig toch steeds even om ons heen of hij (of zij) er nog was. ssssssss










In de rest van de middag werd meer gezwommen, gelezen en met de hond gespeeld.

Voor het avond eten hadden we BBQ spullen gehaald en dat smaakte heerlijk. De vuurvliegjes en de lampjes zorgden voor een gezellig einde van de dag. De meteorieten regen hebben we niet mee kunnen maken want het was bewolkt.

 Je kunt niet alles hebben. David, de man van Susan, haalde nog de bijennesten weg die we onder de zonwering hadden aangetroffen.


Oh ja, bij navraag 's avonds aan Susan: de slang heet Hank en komt regelmatig langs en kan inderdaad geen kwaad. En we hadden best beren tegen kunnen komen. Tsss, toch een tikje blij dat we morgen weer door gaan...