Opnieuw een reisdag. We hebben bijna alles in de koffers gekregen behalve wat picknickspullen onderweg. Twee plastic tasjes extra. Valt mee toch? Omdat we zo goed hadden voorbereid en ingepakt lukt het daadwerkelijk om om 8:30 buiten te staan. Het is wel een hele optocht naar het station. Voor de laatste keer gaan we met de Oranje Path train naar 33rd street. Hier vlak naast zit Penn Station. Ooit was dit een prachtig station, nu is het alleen nog maar een ondergrondse transporthub. Het station is afgebroken en hier staat nu Madison Square Garden, een heel groot stadion waar deze week Queen optreedt. Ik had nog naar kaartjes gekeken maar die waren 500 dollar per stuk. Tja, keuzes.
We hebben app contact met de familie in Italië want Julie-Anne is vandaag jarig. We zien vrolijke foto's met taart.
Happy birthday sweetie!
DC here we come!
Ik zit trouwens naast een Chinese (denk ik) jonge man die steeds wegloopt. Bij de eerste keer werd ik toch wat zenuwachtig van het feit dat hij zijn rugzak liet staan.
Stom dat dat een nieuwe reflex is geworden. Je wilt gewoon niet over dat soort dingen hoeven nadenken.
Het station is heel groot, er zit een mega foodcourt en een winkelcentrum. Ze hebben er gelukkig ook restrooms en koffie dus 10 minuten laten staan we opgefrist en verkwikt buiten.
Foei, heet! Het is 33 graden en de warmte voelt Italiaans of Kroatisch. De lucht is heet, niet alleen als je in de zon staat maar constant. Even wennen! Snel een Lyft regelen naar het hotel, het openbaar vervoer is wat minder fijnmazig hier. We treffen een aardige chauffeur die op de praatstoel zit en ons allemaal tips geeft over de stad. Hij vind het stom dat we voor 5 dagen New York hebben gekozen en nu maar 2 dagen hier zijn. Hmm, gezien de warmte niet maar wat we nu van de stad zien ziet er wel goed uit. Het is een mooie, groene en vooral ook schone stad.
Bij het hotel aangekomen helpt de piccolo met de bagage. Het inchecken gaat heel vlot. We hebben een upgrade gekregen, een kamer met 2 tweepersoonsbedden en een aparte woonkamer waar een slaapbank van gemaakt kan worden. Dikker prima. De meiden willen natuurlijk meteen zwemmen, we kijken al een paar dagen uit naar dit rooftop zwembad. Als we boven staan breekt er net een dikke bui met onweer los. Getver, slechte timing. Maar de buien duren hier niet lang en als ze voorbij zijn is het meteen 5 graden koeler. Dus een kwartiertje later liggen ze alsnog in het water.
Jur en ik lopen rondje door de buurt, we missen onze stappen ;-). We zien een makelaar en kijken even wat hij in de aanbieding heeft: 1 bedroom studio 240.000 dollar, een huis met 15 slaapkamers en 19 badkamers is 9,4 miljoen. En dan zit er nog van alles er tussen in. Verder is er in deze buurt niet veel te beleven, we zitten in een echte woonwijk met een klein buurtwinkelcentrum. Qua eten zijn er niet veel opties: een Shake Shack en een Mexicaanse Chipotle.
We halen de meiden op en gaan een combi qua eten maken. We zitten op het terras van de Shake Shack (beter dan in New York) met onze burrito's, hier zit verder niemand omdat alles nog nat is. Niets wat niet met wat servetten opgelost kan worden. Het is heerlijk afgekoeld na de bui maar de muggen zijn wel wakker geworden. Dan maar terug naar het hotel en lekker slapen. Ondanks dat we niet zover gelopen hebben, 9000 stappen maar, zijn we toch wel moe. Maar eens kijken hoe we morgen wakker worden en waar we zin in hebben. Het weer is hier blijkbaar ook grillig. Vooralsnog houden we het op de zoo, van Olivia's lijstje.
Het zou kunnen dat het nepgordijntje nog van de muur valt bij een poging om het te sluiten. Oeps.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten