Dag 32 - Realestate en beaches

Het is vandaag donderdag 22 augustus

Het lukt om op tijd in de auto te zitten, downtown Charleston, here we come. Het is toch al weer pittig warm maar dat handelen we volgens de Lauren methode: negeren, blokkeren en accepteren. Het is maar een kort ritje, weer over de grote witte brug. We vinden een mooi parkeerplaatsje in een verder hele krappe parkeergarage.

Als we richting het water lopen zien we meteen de Pineapple Fountain, een kenmerkend punt voor Charleston. Deze fontein is er pas sinds 1990, het jaar na de verwoestende orkaan Hugo.
De ananas als versiering is veel voorkomend in deze stad en staat voor gastvrijheid.

In alle fonteinen in dit park mag je rond spetteren, het gebrek aan een handdoek en de creepy rondvliegende insecten (kruising tussen kakkerlak en sprinkhaan, waarover later meer) zorgen ervoor dat wij toch maar verder lopen.

De huizen in Charleston staan niet met de voorkant naar de straat gericht maar met de zijkant. Ik had ergens gelezen dat dit door het belastingsysteem van vroeger kwam maar door nog even opnieuw te zoeken weet ik nu dat het meer met de plattegrond van Charleston te maken heeft. Het was vroeger een ommuurde vestingstad en door de kavels lang en smal te maken konden er meer huizen aan 1 straat gebouwd worden.

Het feit dat veel van deze huizen vrijstaand zijn heeft met het klimaat (verschrikkelijk!!!) te maken. De wind blaast goed door de huizen en porches heen. Deze porches zijn zo gesitueerd, op het zuiden of het westen, om te beschermen tegen de zon die in de namiddag op zijn felst schijnt. Dat hadden wij ook al vastgesteld, eind van de middag is het hier echt bloody hot.

Dat genoemd hebbende: wat is het hier prachtig! Het uitzicht over de baai, de historische gebouwen en die prachtige huizen, ik zou hier graag willen wonen. Maar dan wel van januari tm april, ofzo.

We lopen de Battery af, door het windje van zee is dit wel te doen. Het is niet moeilijk om je voor te stellen hoe het hier in de 19e eeuw eruit gezien moet hebben, de dames in hoepelrokken, koetsen ratelend over de keitjes.


Heel in de verte zien we fort Sumter, waarvandaan de eerste schoten gelost zijn, de schoten die de Burgeroorlog van 1861 inluiden.

In het park rusten we even uit in de schaduw. Flink veel water drinken, de rugzak is al 2 liter lichter.

Dit park staat vol standbeelden en kanonnen, allemaal gelinkt aan de burgeroorlog.
Ook hier overal bordjes met uitleg over de geschiedenis. We hebben een ook een app met QR code waar we veel info uithalen.

 

Via een andere straat lopen we terug naar het centrum. We zien wat leuke winkeltjes onderweg (souvenirs) en lopen langs de oude slavenmarkt. De rij voor het museum is indrukwekkend dus die slaan we maar even over. We gaan even op zoek naar koelte en koffie (en wifi voor de dames). Jur geeft nog een lesje natuurkunde 😀.

 

Verkwikt kunnen we weer door en via de oude markthallen en een aantal leuke winkeltjes (oa een hele toffe speelgoedwinkel waar je de hele dag met kapla mag bouwen) lopen we langzaam richting de auto.

We zoeken ons suf naar het winkeltje dat Heaven Scent heet en Afrikaanse cosmetica verkoopt.

Nergens te vinden maar er is genoeg anders leuks te ontdekken.
Er rijden ook overal koetsen rond, je kunt hiermee een tour langs de bezienswaardigheden maken met een gids. We vinden het allemaal heel zielig voor de paarden want het oogt zwaar, zo'n bak vol toeristen en dat met deze temperaturen. Er zijn ook actiegroepen tegen de koetsen, zien we later.

Charleston is een open lucht museum, overal waar je kijkt zie je mooie gebouwen en details.

De roze minibieb is ook echt heel schattig.

Genieten dit. Jur houdt het redelijk goed vol maar tegen 14:00 zijn we er toch wel klaar mee. Opzoek naar de auto, en dan het zwembad in. Even chillen voordat we vanavond richting strand gaan. Als we richting het zwembad lopen horen we het al een beetje donderen maar we zien geen donkere wolken. Hmmm, waar komt dat vandaan? Vanaf het land komt een grote wolk heel langzaam onze kant op en blijft een poos hangen. Na een klein half uur beweegt de wolk weer verder in onze richting en dondert het in de verte zo hard dat ik besluit dat het zo genoeg is. We gaan eruit. Dan maar uitgebreid douchen, het zwembadwater is trouwens best wel warm.

Iedereen ziet er op zijn paasbest uit als we richting strand gaan. Sullivan's Island is het dichtste bij en staat goed bekend. Nog een klein stopje bij de T-Mobile om het 30 dagen plan te verlengen. We zijn al bijna een maand op reis! We vragen de dames of het strand inderdaad leuk is maar dat weten ze niet. Ondanks dat ze geboren en getogen in Charleston zijn, zijn ze nog nooit op het strand geweest.

We rijden door een landschap wat wel iets weg heeft van Nederland. Veel gras en weidse uitzichten. Er is een cluster van gebouwen en bootjes, het ziet er allemaal heel nieuw uit. Het geeft wel een beetje een Lelystad idee. Hoe dichter we bij het strand komen hoe meer de huizen veranderen in prachtige, enorme, strandhuizen in de USA stijl. Hier vliegen de Porsches laag en overal rijden golfkarretjes. Het bevoorrechte leven. Tuinen zijn ingericht met zwembaden, trampolines en ziplines. Alles om de kids happy te houden.

We vinden een parkeerplaats meteen aan het strand en over een lange houten steiger lopen we er naar toe. Het is een heel breed strand, het zand is heel fijn en wit.

De zee is lauw warm. Grappig, meestal is de Atlantische Oceaan vrij koud als wij daar in staan. We genieten een poosje van de golven, elkaar en maken veel foto's. Er vliegen met regelmaat pelikanen voorbij, wat een prachtig gezicht is.

Als we honger krijgen (en het wordt ook al snel donkerder) gaan we naar het kruispunt waar we voorbijreden naar het strand en waar een cluster aan barretjes en restaurantjes is. We vinden een plekje bij Poe's Tavern.

Edgar Allen Poe woonde een poosje op Sullivan's Island, hij was hier met het leger gestationeerd. We eten heerlijke burgers en kipbroodje met home made fries. Lekker hoor. We eten zowaar buiten, wat de muggen ook wel fijn vonden.

Thuis snel nog even douchen en dan weer lekker slapen. Vanavond slaapt Olivia gezellig bij mij en Jur mag een nachtje alleen slapen. Zo wisselen we wat af. Sweet dreams!