Het tijdsverschil blijft ons nog een beetje parten spelen, we zijn weer rond 5 uur wakker. Dit kan ook komen door het feit dat we gister al weer vroeg op bed lagen. We zijn allemaal moe en proberen in vakantiemodus te komen.
Fijn dat de plannen voor deze eerste dagen niet zo volgepakt zijn, dat er ruimte is voor rust, koffiestops en dat we geen enkele haast hebben. Rustig ontbijten dus maar, we bakken weer pannenkoeken, toasten bagels en verbazen ons over de mensen om ons heen. We zien veel echt dikke Amerikanen en die kunnen echt veel eten.
Als we er klaar voor zijn staat de shuttlebus net op ons te wachten. Deze zet ons af bij het metrostation en inmiddels toppen we de kaartjes als pro op en stappen we op de rode lijn naar Harvard.
Wat een prachtige campus is dit. Grote gebouwen rond grasvelden als biljartlakens. We hebben geen zin in een tour over de geschiedenis maar kijken rustig zelf rond. De mega grote bibliotheek is opgericht ter nagedachtenis aan een student die om is gekomen door het vergaan van de Titanic.
We praten over studeren, de toekomst en over campuslife. Heerlijke gesprekken. Een jaartje studeren kost hier, met kamer, zo'n $ 70.000, dus dat is wel een dingetje. Fijn dat wij in Nederland zaken anders geregeld hebben.
Op Harvard Square zit een Starbucks, prima plekje om even te chillen. We kijken uit op het drukke plein en vermaken ons met wat we zien. Na de koffie gaan we op zoek naar een leuk t-shirt of trui, maar de maten lopen door tot XXXXL en de S en XS zijn niet te vinden. Dan door naar de Harvard bookstore. Een prachtige winkel die nieuw en tweedehands boeken verkoopt. geen onderdeel van een keten en dat zie je aan de selectie, de tips over boeken geschreven door de medewerkers die aan de boekenkasten hangen. Annabel vindt 2 boeken die ze echt niet kan laten liggen en we kopen een grappige ansichtkaart.
Veel aanbevelingen over boeken. Ook zijn hier wekelijks boeklezingen, auteurs die voorlezen uit eigen werk en boekclubs die samen komen. Er staat ook een gigantische printer/inbindmachine waar je eigen boek of werkstuk professioneel kunt laten verwerken. Fijn, als je nog geen uitgever gevonden hebt.
Het weer is fantastisch, een graad op 24 met zon. We horen en lezen hoe Nederland zucht onder de hittegolf. Best blij dat we die ontlopen.
Tijd voor de lunch. We gaan terug naar het centrum van Boston waar we in de SevenEleven onze picknick spullen halen. Op de Boston Common is de Frog Pond, een ondiepe vijver die als zwembad fungeert. Heerlijk om even te chillen en af te koelen. De eekhoorns schuiven ook gezellig aan voor de lunch.
De Eekhoorns zijn compleet tam en eten uit onze hand. Niet slim natuurlijk, maar wel leuk. Gelukkig lukt het niet om hem te vangen dus hij gaat niet mee aar huis!
De meiden willen graag terug naar het centrum om daar nog rond te kijken en alsnog een Harvard T-shirt te scoren. We besluiten via de wijk Beacon Hill te lopen. Dit is de mooiste en oudste wijk van Boston. Vol met Brownstones en straatjes met keitjes. De originele gaslantaarns staan er nog, al zijn die inmiddels voorzien van ledverlichting.
We komen nog langs een reliëf ter nagedachtenis aan de eerste groep Europeanen die hier aankwam en kennismaakte met de oorspronkelijke bewoners. toch nog een kans om een stukje geschiedenis toe te lichten.
Acorn Street blijkt 1 van de mooiste straatjes te zijn, perfect ook voor Instagram foto's.
Helaas geen terrasjes aan het water en omdat we zijn hebben in een drankje en een potje Uno (en stiekem doen de voeten ook wel een beetje pijn) lopen we langzaam terug naar Quincy Market, onderweg zien we weer straatartiesten. Dit buurtje doet ons heel erg denken aan Covent Garden in Londen. Heerlijk chill, er staan overal tafeltjes en stoeltjes, je kunt er een potje schaak spelen of tafeltennis. Qua eten haal je op waar je zin in hebt, er staan allemaal marktkraampjes waar we ook het gewenste Harvard T-shirt kunnen scoren. We eten een heerlijke pasta en hadden eigenlijk een toetje bij Magnolia Bakery willen halen, maar ja, die porties zijn hier zo groot, het gaat helaas niet lukken. Hmmm, op de bucketlist voor New York dan maar! We zaten wel naast het Cheers café, niet het echte natuurlijk, dat bestaat helemaal niet. Maar we konden op de foto met Norm.
De meiden snapten niets van al die enthousiaste toeristen die dat wel deden. Andere tijden, zullen we maar zeggen!
We hebben geen zin meer in metro dus vragen weer een Lyft aan. Dit keer Sucre in zijn Mega Dodge. terwijl we wachten krijgt Olivia een poedelballon van een straatverkoper. Zomaar, omdat ze zo'n leuk shirt met een kreeft erop aan had.
Kind helemaal blij en houdt vervolgens de Lyft aan als een echte pro. Arm in de lucht en daar was de taxi!
Sucre was nog niet zolang in de USA, sprak echt geen woord Engels en ons Spaans is niet zo tof, toch hadden we het heel gezellig. Hij zorgde er ook wel voor dat we hem 5 * in de app gingen geven. Have a good one, Sucre!
Om ons slaapritme een beetje aan te passen gaat Olivia als eerste slapen, Jur en Annabel gaan nog even richting de Best Buy en zitten wij een poosje in het donker. Dan lezen we nog tot een uur of 11. Eens kijken of we morgen wat later wakker worden!
Ook dit was weer een superdag. We missen een heel klein beetje een zwembad bij het hotel maar het mag de pret niet drukken. Morgen gaan we naar Salem, niet op de bezem maar met de trein.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten