Met verschillende tussenpozen hebben we allemaal redelijk geslapen. Maar tegen vijven was iedereen wel echt wakker, mede door het telefoontje van de frontdesk dat de missende tas inderdaad was aangekomen. We zijn nog even rustig blijven liggen, een beetje kletsen en lezen. Maar de magen knorden dus om 7:00 zaten we aan het ontbijt. Super Amerikaans met bagels, fruitloops (blegh!) en een pannenkoekenmachine. Die hebben we dan maar uitgebreid getest.
Omdat de regen uit de lucht stort besluiten we eerst om de koffers maar opnieuw in te delen. Niet meer op gewicht maar op handigheid. Daar zijn we natuurlijk geen uren aan kwijt dus om 9:00 zijn we klaar om te vertrekken. De regen zet dan vol in en we doen nog een potje Uno in de lobby. Het zou namelijk best kunnen dat wij geen paraplu's of regenjassen hebben en het hotel verkoopt ook geen poncho's (vonden ze overigens wel een goed idee, dus wie weet: de service zou zo maar eens aangepast kunnen gaan worden) . Doel is de mall naast het hotel om een Amerikaans telefoonnummer te regelen, een goede kop koffie en de eerste wensen van de shoplijstjes te vervullen.
Nou, alles prima gelukt bij de Nike factory store, Starbucks, Target, T-Mobile en de TJMax. Ik heb een nieuw nummer bij mijn eigen telefoon, kan gewoon appen via het oude nummer (hoe dan?) en fungeer als hotspot voor de andere mobiele verslaafden onder ons.
De regen was inmiddels ook gestopt dus op naar het centrum. Kenneth van de metro hielp ons super met het regelen van de meest gunstige kaartjes, we kregen zelfs kaartjes met tegoed erop. De metro is oude sanny, net zo als veel hier in Boston. Veel bouwputten, slechte wegen, lelijke gebouwen rondom het centrum. Tijd om wat mooie dingen te zien!
Het centrum van Boston is heel mooi. We starten op de Boston Common want we willen de Freedomtrail lopen. Dit is een 4 kilometer lange route die langs de belangrijkste bezienswaardigheden en geschiedenis van Boston (en daarmee de USA) loopt. Je kunt de route makkelijk volgen, deze is letterlijk met een rode lijn van bakstenen aangebracht in de stoepen en straten. De Boston Common is het oudste park van Amerika, is aangelegd in 1634.
Het is inmiddels rond 3en en de meiden hebben last van vermoeidheid. Het hele geschiedenis verhaal komt niet meer aan en we besluiten om de rode lijn rustig te volgen, te genieten van de mooie gebouwen en de sfeer. Boston doet heel Europees aan, er is een bijzonder mix van oude gebouwen en hele moderne hoogbouw/wolkenkrabbers. Her en der pikken we nog wat geschiedenis mee als we de groepen met een historische tourguide tegen het lijf lopen. Heel bijzonder, dat we lopen waar Benjamin Franklin ook gelopen heeft.
Na een een stopje met wat drinken en wat chipjes zijn we weer wat opgepept en lopen we richting Quincy Market. Mooie oude markthallen die nu dienst doen als foodcourt. Ook veel leuke winkels dus we kijken (en scoren) nog wat rond. De straatartiesten zijn wisselend qua talent maar we vermaken ons prima. Het zonnetje komt zelfs af en toe door.
De pizza van Pizzeria Regina uit de foodcourt rook heel lekker en we nemen voor lief dat ze geen eigen zit plekken hebben, op een bankje smaakt de pizza net zo lekker! We sluiten af met een heerlijk ijsje van een Italiaanse ijssalon en vergeten daar even dat we in Amerika zijn en dat 1 bolletje misschien wel genoeg was geweest. Oeps, grote bakken vol, we krijgen het niet op! En wij zijn nog wel ijsmonsters.... Olivia stort inmiddels een beetje in en we besluiten om een Lyft terug te nemen naar het hotel. Echt een briljante uitvinding: in een app geef je aan waar je heen wilt, je ziet welke chauffeur beschikbaar is, zegt dat je echt een lift wilt en je krijgt de gegevens van de chauffeur door. Graham kwam ons inderdaad binnen 4 minuten oppikken in zijn huge Infinity XQ80, de dames vonden het wel een ritje op stand 😇.
Binnen 10 minuten waren we weer in het hotel en nu is iedereen lekker in z'n boek aan het lezen. Het is 20:30 plaatselijke tijd. Ondanks de regen was het weer een gezellige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten